Stiekem toch niet dom

Ik hoorde van de week dit bericht op de radio: Van de ruim 154.000 leerlingen uit groep 8 die in februari meededen aan de Citotoets, maakten er drie geen enkele fout. Achttien leerlingen maakten één fout. 

Mijn lagere school gaf mij het advies om maar naar de MAVO te gaan, ze hoopte dat ik het daar zou redden. Toen de uitslag van de Citotoets kwam werd mij op een behoorlijk lullige manier verteld dat ik dus kennelijk meer kon dan ik altijd had laten blijken. Ik had namelijk maar 1 fout. Door de manier waarop dat toen gezegd werd heb ik nooit het gevoel gehad dat het best een prestatie was. Nu ik dit bericht las realiseerde ik me ineens dat het echt heel bijzonder is als je maar 1 fout maakt in een dergelijke toets.

Blijft natuurlijk de vraag of ik nooit had laten blijken dat ik meer kon of dat de school verzuimd heeft om mijn talenten ten volle naar voren te laten komen...

Om het verhaal af te maken voor de geïntereseerde lezer: ik ben toch naar de MAVO gegaan. Hoewel ze ook daar niet helemaal wisten wat ze met me aan moesten. Als het om leren ging dan deed ik het erg goed maar ik schreef de helft van de woorden die ik gebruikte fout. Ik deed na 4 jaar examen in 7 vakken op D niveau (hoger kon niet) In de tweede week dat ik op de HAVO zat zei de leraar Nederlands tegen me: "als je dyslectisch bent dan moet je dat zeggen dan kan ik daar rekening mee houden." Ik had van het hele woord nog nooit gehoord. Op de HBO kwam ik weer iemand tegen die aan me vroeg of ik dyslectisch was. Toen ben ik me gaan verdiepen in het onderwerp. Alles viel op zijn plaats. Zoals ik zelf altijd al gedacht had was ik helemaal niet dom maar gewoon dyslectisch.

Vorige maand heb ik op aanraden van een collega het boek "De gave van dyslexie" gelezen. Daarin wordt duidelijk uitgelegd dat dyslexie een andere manier van denken is. Je denkt in plaatjes in plaats van in woorden zoals het grootste deel van de mensheid doet. Denken in plaatjes (non-verbaal denken) gaat vele malen sneller dan denken in woorden (verbaal denken). Wel beschouwd is dyslexie dus een superieure vorm van denken. Het enige probleem is dat het schoolsysteem gemaakt is voor en door mensen die in woorden denken. En net zoals mensen die linkshandig zijn vroeger gedwongen werden om rechts te schrijven worden ook dyslectische mensen gedwongen om te leren zoals de meerderheid van de mensheid dat doet. En dat is lastig. Sommige leren er redelijk goed mee omgaan en anderen bakken weinig van die methoden die verbale denkers erop na houden. Ik behoor gelukkig tot de groep die er redelijk mee om hebben leren gaan. Ik dank dit denk ik aan mijn bovengemiddelde intelligentie (dat ik die heb, heb ik bewezen met het feit dat ik slechts 1 fout in mijn citotoets maakte) en de spellingscontrol op mijn computer...

Reacties

m@deliefjuh zei…
sjongen. wat een verhaal. maar daar waren ze vroeger niet eens mee bezig. tegenwoordig zijn ze veel allerter op dingen. wel fijn dat je nu eindelijk! weet wat er is

groetjes
Alexandra zei…
Volgens mij kan het inderdaad voor heel veel problemen zorgen. En ook al is het bekend dat iemand dyslexie heeft, vind ik nog dat scholen er niet altijd goed mee omgaan.
Maar fijn om te weten toch dat je niet dom ben en maar 1 fout op je citotoets is toch wel heel erg knap.

Blij dat je het doosje leuk vind. Het plaatje is van de silhouette. Weet niet of je iets met een GSD file kunt doen, want anders mail ik je dit wel door. Een andere oplossing is dat ik het uitprint, inscant en dat aan je doormail. Maar of het een mooi resultaat geef!
Laat het me maar weten.
Annemarie zei…
Dat is fijn om alsnog te weten!
Ik heb ook zo'n "goede" basisschool gehad. Ik weet niet hoeveel fout ik had, maar was de op 1 na beste van de klas en ook naar de mavo gegaan. Nu baal ik heel af en toe wel eens, omdat ik er misschien toch wel meer uit had kunnen halen...Aan de andere kant: Zo is het ook goed en ik kom er zelf wel! Net als jij ;)
Dora zei…
Dat is me nog eens een verhaal, en ik ben het met je eens dat het systeem niet gemaakt is voor mensen met een stoornis, tekortkoming hoe je het ook noemen wilt. Ik heb een soortgelijke ervaring, met adhd en ben uiteindelijk ook naar de mavo gegaan, maar ook door adviezen, en als je met me praat en naar me zou luisten dan denk je niet aan mavo. Zo te horen is het bij jou nu allemaal goed gekomen. Maar het is raar, want ik haal ook uit adhd heel veel voordelen, en ja er zijn nadelen, maar het anders denken dat kunnen we niet in Nederland. Er wordt alleen gekeken naar de nadelen en niet de voordelen het alles eruit halen. En dus ook geen systemen hierop bouwen, knap hoe je dit allemaal hebt ondergaan, nu had je ook weinig keus maar toch..grote pluim!
Sandra1968 zei…
Slechts 1 fout is inderdaad een geweldige goede prestatie. En wat ontzettend jammer dat ze vroeger bij jou niet hebben gedacht aan dyslexie. Dat had je schoolleven een stuk aangenamer kunnen maken.
En eigenlijk zou het boek "De gave van dyslexie" verplichte kost moeten zijn tijdens de lerarenopleiding, want ik hoor nog steeds van ouders om mij heen, dat ze tegen veel onwil van vele scholen aanlopen, wanneer ze vermoeden dat hun kind dyslectisch is.
Gelukkig heb jij je er goed mee kunnen redden en die hoge score op je cito (en je doorzettingsvermogen) heeft daar vast toe bijgedragen.

Groetjes, Sandra
Monique zei…
Wat een supermooi verhaal en wat een kracht zit er toch in je meis.
Ik weet hier alles van. Max is ook dyslectisch met lezen en schrijven. En dan nog eens AHDH en ASS-McDD erbij geeft een hoop ellende. Maar ook ik weet dat hij heel slim en intelligent is. En vaak zit het daar niet in, maar in hoe je bent. En ik weet uit ervaring dat jij een super lief mens bent met haar hart op de juiste plaats.
En zeer zeker niet dom.
Floortje zei…
Ik krijg er gewoon kippevel van Ingen... Treurig dat je dyslectie niet eerder onderkend is. Maar ik ben blij dat jij er goed mee hebt leren omgaan. Er zijn inmiddels ook positieve geluiden hoor, de school waar mijn meisjes in Almere op zaten, deed juist heel veel aan het signaleren van dyslectie... X Floortje