Nachtje ziekenhuis

De afgelopen 27 uur heb ik in het ziekenhuis doorgebracht. Vrijdagochtend heeft Robert me om 8 uur bij het ziekenhuis afgezet voor een korte opname op de afdeling short stay. Daar kreeg ik een infuus met een Ketamine behandeling geregeld door de Pijnpoli.

Ik begreep gisteren in het ziekenhuis dat Ketamine ook als party drug gebruikt word. Zelf kan ik niet zeggen dat ik het een prettige ervaring vond. Ik voelde me niet mezelf en heel draaierig en alsof ik niet op de wereld stond. Ik kon ook geen stap verzetten zonder ondersteuning omdat ik heel onstabiel op mijn benen stond.

Vanmorgen om half tien was het infuus klaar en ik moet zeggen dat de allerergste effecten meteen minder werden. Om half twaalf kwam ik weer thuis en ben ik meteen als een blok op de bank inslaap gevallen. Afgelopen nacht in het ziekenhuis toch niet echt ontspannen geslapen ondanks het feit dat ik de luxe van een eenpersoonskamer had, met uitzicht op het Weerwater.

Nu begin ik me langzamerhand steeds meer de oude te voelen. En nu maar hopen dat het werkt waarvoor het bedoelt was: de pijn in mijn voeten verminderen of zelfs helemaal wegnemen voor een paar maanden. Vanmorgen wakker worden zonder pijn was wel een vreemde ervaring. Ik heb eerst even gekeken of mijn voeten er nog wel waren, gelukkig was dat wel het geval. Maar echt genieten kon ik er niet van omdat ik niet eens in mijn uppie de 5 stappen naar het toilet kon overbruggen. Tja pijnloze voeten maar niet kunnen lopen is toch niet helemaal wat ik in gedachten had...